آزمونی جدید برای آشکارسازی همدوس سیگنال راداری در تداخل شبه گوسی (sirp)

در این مقاله، آشکارسازی بهینه سیگنال هدف رادار در تداخل با توزیع غیرگوسی مطالعه شده است. آشکارسازی همدوس بوده و از چند نمونه متوالی دریافتی ازیک سلول راداری، برای آشکارسازی در آن سلول استفاده شده است. معیار بهینگی نیمن - پیرسون بوده و توزیع تداخل شبه گوسی (sirp) فرض شده است. از آنجا که تحت شرایط عملی و پیچیده فوق، امکان دستیابی به حل دقیق برای آزمون بهینه آشکارسازی یا alr وجود ندارد، با استفاده از تقریب در حل تحلیلی، آزمون تقریبی aalr جدیدی پیشنهاد شده است. آزمون aalr مورد نظر اولا عملکرد نسبتا بهتری نسبت به آزمون glr دارد (که متداول ترین آشکارساز شبه بهینه در رادار است)، ثانیا از لحاظ ساختار، بسیار به آن شبیه است. از آنجا که آزمون aalr، از حل تحلیلی آزمون alr به دست آمده، لذا شباهت ساختار آن با آزمون glr، به نوعی پشتوانه و دلیل دیگری بر عملکرد خوب و پایداری آزمون glr است. عملکرد آزمون پیشنهادی علاوه بر آزمون glr با آشکارسازهای مهم old و ecd نیز مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی نشان دهنده عملکرد برتر و اغلب نزدیک آزمون aalr بر آزمون glr و برتری قابل توجه آنها بر آشکارسازهای old و ecd است. آزمون پیشنهادی به ویژه در حالتی که انحراف توزیع شبه گوسی تداخل از توزیع گوسی زیاد می شود، بر سایر آزمون ها کاملا برتری دارد.